Ben büyümedim babam Şiiri - Hatice Ak

Sen yine bahçeden geldin
Ben, elimde ısıttığım su ibriğiyle
Seni bekliyordum

Hatırlarsın işte gelince
Islak olmasından çekindiğimiz
Bir taş vardı evimizin önünde
Oturman için düzgünce
Yine o taşın üzerine oturdun
Önce lastik çizmelerini çıkardın
Sonra da çoraplarını

Ben suyu döktüm azar azar
Sen bir güzel yıkadın ayaklarını
Sonra ellerini babam
Hafif bir buhar çıkıyordu
Babam ellerin ne güzel kokuyordu

Çok nazik bir adamdın
Aynı zamanda otoriter
Ve tanıdığım en aydın insandın
Yılda bir kez hasat ettiğin
Yer fıstığının geliriyle
Hepimizi okutmaya çalıştın

Belki hiçbirimiz gönlündeki
Aslan olamadık ama inan bana
Hiç birimiz, çalmadık çırpmadık
En çok korktuğun şeyi yapmadık kısacası
Yetim hakkı yemedik

Bu gece rüyamda gördüm seni
Yemek yiyordun, yanına geldim
Elinde bir parça ekmek vardı
Bana uzattın, aldım ve yemeye başladım
Öyle lezzetliydi ki babam
Bu kadar güzel lezzeti hiç tatmamıştım

Bu gün yine ölesiye muhtacım sana babam
Hala senin sarı kızın, küçük kızın
Ben büyüyemedim babam
Ne olur gel, ya da beni de al yanına
Sar kollarınla, bas bağrına
Ben büyüyemedim babam