zaman bilir kanıtsız yaşadım çünkü kilitler vardı
özlemek üzere kurulmuştu her şey dağlar bile
özledim bir kadının kendi ezgisini seslendirmesini
oysa bastırmaya çalışıyor o başka bir sesle sesini
özledim kolay açıklanamayan dizeleri sözcükleri
somutken soyutlanan giyinikken gibi çırılçıplak
özledim yıkmayı duvarları sularıyla yıkanmayı
öfkeli bakan dağları kendine çeken ormanı
gizinde mesafeler unutkanlık yaratıyordu
acı kanatlanıp duramıyordu yerinde kuş
her yeri yerle bir edecek bu fırtına
saat başka bir şey değildi bir renk cümbüşünden
durmadan değişen zaman değildi soğukluk
seni seviyorum anonim şarkısını söylerken
baykuşla bayankuş
Hacivat uyardı Karagöz ‘ü
aman fazla gürültü etme karagözüm
bebek uyuyor diye
sonra yıktı perdeyi eyledi viran
vagonlara baktık hep dizi dizi dizeler geçerken
sessizce usul usul delirmek ya da delirmemek
hakkını saklı tutanlarla patlayan fırtınada
bütün iyilik melekleri sizin olsun ilham perileri de
hepsi hepsi topu topu sizin olsun bulutlar da
varıp sahibine haber vermeli
sabahleyin de geceleyin de evcil şarkılarla
çalılıklar dans ederken anlamsız bir simge yakalayıp
belleğin oynak yüzünü göstermeli maviliği eğri
kimileri ağıt yakarken kimileri fingirdiyor
örtemezsiniz günlerimi hava kararmadı daha
su istemem elektriği çağrıştırıyor lamba
dağlara çıkacakken eski bir sandığa tıkıştırıldı umut
ben olmaz olasıca arif miydim
yüzümün yarısı karanlık yok
yarısı güneş yanığı kavruk
gülün annem konservatuvarda doğurmuş beni
bir vadi de olabilirdi şansıma bu erken doğum
tahta çanlar çalıyor geviş saatini bakın
erkek atların kişnemesini duyuyorum
görüyorum bir ayakları fazla horozların
yeraltındakiler yükselin artık bulutlara
bir kasaba sevgisizliğidir yaşanan kuytu
yüreğim yanıyor bacadır ağzım
kuşlara nişan almayın sakın
ben bir hastayım
Kayıt Tarihi : 18.7.2007 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
* ‘’ Ben bir hastayım. ’’ Dostoyevski, (Yeraltından Notlar’ın ilk tümcesi.)

kafamı taktım insanlara
tek kalmış insanlara
niye bu kadar az ki
herkes birşey demekte
herkes haklı olmuş
hoca nasreddin fıkrası misali
sözgelimi ben
ne diyorum
heeeeyyyyttttt kesin şu kavgaları
görüntü kirliliği
ruhuma zarar
ben sizin gerçeklerinize
gülüyıorum bir yerlerimle:)
çünkü gerçek dediğiniz dahası dahası pek az geldi hala dahası
çıkarıyor savaşları,kan kin öfkeyi
çocuklar ağlıyor ve de örnekliyor hepinizden sonra savaşmanın nefretin maharetini
önce kendisiyle barışmalı insan
elbetde tanıştıktan sonra
ben bir hastayım taktım insana
ucuz can pazarı olsun istemiyorum dünya
bu kadar zor muydu içimizdeki iyi ve kötüyle yüzleşmek
gereksiz yücelik hırsı nerden geliyor acaba
gerektiğinde yerlere kadar eğilmek değil miydi yücelik?
hem kadın hem erkek
nasıl bir nakarat bu nasıl fena bir şarkıydı
yaşamdaki yozluklar
ilk kim başlatmış bu oyunu
ben de bir hastayım
insana taktım
içimdeki güzel ışıkla yoluma çıkan herkese
gülücükler saçtım
bazende sataştım doğru yadırgatdım
peki niye yaptım?
ve genelde çıldırtırcasına insanoğlunu
hep erdem taşımak istedim
ben kimim?
ben bir hastayım!
ben
ben
sevgiyim!
sevgi hastalığını
bulaştırmak istedim
kuşlar gibi hür yüreğim
uçunu insanlar içinizdeki güzel sevinçlerle
bırakın kini öfkeyi
yaşam
sizinle
seven yüreklerinizle zengin!
TÜM YORUMLAR (2)