Ben Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Ben şair olamam,
Devrik duygular taşırım içimde,
Bu yüzden, düz cümle kuramam......
Beni ne bir akşamcı, ne bekçi tanır,
Şiir diye oturup üç satır karalasam,
Kafiyeler kendinden utanır! ! ! ...

Bir çiftçi olamam örneğin,
Ekin biçemem, toprak süremem.....
Tezek kokusu halsiz koyar beni,
Buğdayı, başağı büyütemem.....
Hiç nasır tutmamış ellerim,
Orağı tanımam, çapayı bilmem,
Saban koşup öküz yürütemem............

Vardiyalı bir işçi olup çalışamam,
Bir günde kapı önüne koyarlar beni,
Gitsem, alışamam...........
Tornavida değmemiş elime,
Pasa, kire bulanmamışım,
Demirin korunda yalazlanmamışım,
Alın teri olup, emeğe karışamam............

Pezevenklik yapamam örneğin,
Dokunur bir genç kızın masumiyeti,
Neyle ödenir sonra o namusun diyeti?
Ölsem kaldıramam......
Nasıl satılır bir insanın kemiği, eti?
Bir bedende yaşanan ruhun mahkumiyeti,
Alamam...Satamam.......

Alim, bilgin olamam,
Kafam çalışmaz o kadar,
Bir formülü on saatte anlayamam.......
Ezberim yoktur,
Üşenirim zaten, not tutamam....
Peşime takılır bütün sıfırlar,
Ömür billah kurtulamam.......

Yol kesici, yan kesici, hırsız....
Kabiliyetim yoktur, yapamam,
Alır içeri tıkarlar hemen beni,
Madara olurum ele aleme,
Garibanın parasına dokunamam.......
Zorlasalar, ödül koysalar kelleme,
İmkanı yok...çalamam......

Ben aşık olamam,
Bilemem sözün incesini,
Anlamam karşının düşüncesini.....
Tutulur dilim konuşamam........
Kaba saba olurum,
Pot kırar, bam teline dokunurum,
Geç kalırım randevuya, buluşamam........

Bir Ben olabilirim ancak...
Biraz adam..Biraz çocuk......
Korkarım büyümeye, yaşlanamam...
Hep sen kalır bir yanım,
Sende kalır......
Bu hayatta ne ihanetler bağışlanır,
Bir kez bilmeden kırsam seni,
Hüküm giyerim..bir daha asla, bağışlanamam........