Bellolur Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BELLOLUR
Aldanma hiç boylam ile enleme,
Kulak verip her kelamı dinleme,
Her boy göstereni adam belleme,
Adamının iyisi özden bellolur.

Derya mı, deniz mi, kıyı, sahil mi
Âlim mi, cahil mi, yaban, ehil, mi,
Müdahil, techil'mi, yoksa teshil mi,
Sarf ettiği kelâm, sözden bellolur.

Tanımak istersen cihanda Nas’ı,
Beyan eyleyeyim adamın hası,
Var mı itikadı, var mı ihlası,
Şekilden, şemaldan, yüzden bellolur,

Amacı muhabbet, dostluk, çıkar mı,
Yolları tanır mı, yordamı var mı,
Feraset kapalı, açık mı, dar mı,
Kirpiği, kaşından, gözden bellolur.

İsmet Murat muhabbete gelir mi,
Hele dostun kıymetini bilir mi,
İzzet, ikram edip ilgilenir mi,
Etütten, lisanstan, tezden bellolur.