O belki de; Fırtınaya tutulmuş bir aşka, kayalıkları gösteren, deniz feneriydi.. O belki de; Bir sonraki dalganın süpüreceği, sığ bir sahilin sudaki köpüğüydü.. O belki de; Beraber yapılmış, kumdan bir kalenin yıkılmayan çocukluk hayaliydi.. Bilseniz ki O; Kendini okyanusta hisseden, bir yudum sudaki, yalnız kuleydi...
Ömer Faruk SaraçKayıt Tarihi : 9.9.2011 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!