Yalanlar üstüne bir aşktı bizimkisi
Masum bir imkânsızlık öyküsü
Bir bilmecenin bilinmezliği
Belki de kırık bir kalbin son nefesi…
Biliyorsun
Seni üzdüğüm gün uyuyamazdım
Kıyamet kopsa umursamazdım
Ellerinden tutardım
Sana uzanan ellerimi kırmasaydın…
Biliyorum
Ben imkânsızı diledim
Bir aldanışın kurbanı ruhum
Bir yok oluşun mimarı şuurum
Ve gözlerin,
En sevdiğim renktir gözlerin…
Hatırımda kalan gözlerin
Yanaklarımdan gözyaşı olarak dökülür
Sonsuzluk sandığım bu aşkın
Bir rüya olduğunu öğrendim
Uyandırdığın için teşekkür ederim!..
Her şeye rağmen
Belki bir gün meleğim…
Kayıt Tarihi : 2.9.2020 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!