Belki Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Belki de hiç geçmemeliydik o uzun yoldan
Belki de veda etmeliydik
Dönülmez bir köşe başından
Belki de gözlerimiz başka baharları
Başka hatıraları aramalıydı
Hiç konuşulmamış
Hiç darılmamış gibi bir güne
Belki sarılmamış olabilirdik kendimize
Belki ellerin üşümeliydi aralık çıkmazında
Belki Eylül'de sevebilirdik yorgun yaprakları
Yaşar giderdik bir şarkıdan
Bir şiirden habersiz bu hayatı
Gözlerimiz uzaklarda kaybolmaz
Sözlerimiz sol yanımızda parlamazdı
Belki bir şiirin bir mısrasına
Hayallerimiz bile sığardı.
Belki hiç yürümeseydik seninle
Cumbalı evlerin ihtişamlı gölgesinde
Belki öğrenemezdim sevmeyi
Belki dünyayı tanımazdım
Belki seni anlatmaya bir ömür adayıp
Seni kalbimde aramazdım.
Belki gözlerim güzeli çirkinden
Geceyi gündüzden ayırt edemezdi.
Belki yüreğimi hiç yoklayıp
Nefes nefese uyanmazdım sabahları
Belki umudum güneş gibi
Aydınlatmazdı yarınları
Belki tanımazdım aynada
Sensiz bir yabancıyı
Belki geceleyin gökyüzünde
Bir ihtimale saklamazdım yıldızları
Belki açmazdı çiçeklerim
Renkleri tanımazdım
Yakalamazdım gözlerinde zamanı
Bir gün olurdu
Bir gün yaşardım bir ömür
Belki de yaşamak olmazdı