Bekleme Şiiri - Osman Tezcan

Kaç kere açıldın kaç defa soldun
Kaç kere kökünden dalından oldun
Hüznün gökyüzüne merdiven ama
Kaç kere coşkuyla sevinçle doldun?

Gittin de olmadı döndün bakmadı
Irmak oldun göle taşıp akmadı
Tuttun çıra oldun elinde ama
Bir kıvılcım olup seni yakmadı

Bakınca gözlerin köre dönüştü
Tuttun ellerinde kora dönüştü
Nurdan bir çağlayan gibiydi ama
Cehennemden akan nara dönüştü

Sevdin ha, gönlünü kalbini verdin
Yetmedi ruhunu kendini verdin
Belki belki diye bekledin ama
Bugün yarın derken ömrünü verdin

Bekleme insandan himmet bekleme
Bekleme nankörden vefa bekleme
Yılandan çıyandan bekle de ama
Puştun selamından yarlık bekleme…