Bekleme Şiiri - Mehtap Keleş

Hatırandır diyorum
Mendillerini topluyorum
Kutsal bir emanet gibi
Katlayıp saklıyorum
Yatağın darma dağın
Toplamıyorum
Çıkıp gittiğin gibi
Daha soğumadı
Su içtiğin bardağın
Sehpada yarım kalmış
Dökmüyorum
Yorulma diyorum yorulma
Seni sevmemem için yorulma
Bırakıp gittiğin gibiyim
Bende her şey aynı
Seviliyorsun hala ilk gün gibi
Her şey değiiyordu,
Şehirleri yıkıp yenilerini kuruyorlardı
Sen bulasın diye geldiğin yolları
Yıktırmadım bu kenti
Sen giderken açmıştım penceremi
Ardından el sallamak için
Gittiğin günün akşamında
Dönecekmişsin gibi
Bakarken sana pencerden
Bakıp gülümsüyorsun
Tamam diyorum tamam
Döneceksin
Seni sevmekten mesut yüreğime
Havalar soğudu
Ben ve hatırların üşüyoruz
Ama yine de kapanmıyor pencerem
Ordan gelişini karşılayacağız
Gülücüklerimizle
geldiğinde gidecek
Dost bıraktığın hasretin
Ve yine bir gün
Kapanacak pencerem
Sevginin sıcağı kaçmasın diye
Başı boş sokaklara
Senin gibi,
Ebediyen uyuyacak koynumda
Benimle ben gibi