Bekleme Şiiri - Oktay Doğan

Bre zalim; öyle doydum ki sana
Çiçek olsan koklar diye bekleme
Her nefesin derman olsa da bana
Senden çare bekler diye bekleme

Ölçtüm de biçtim enin ile çapını
Kör şeytana benzetiyorum yapını
Baykuşlar konsun; artık bu kapını
Bir gün gelir çalar diye bekleme

Bak kimseyle yarışamazsın şerde
Berekette kalmaz değdiğin yerde
Gün gelirde gözüne inince perde
Hakkını helal eder diye bekleme

Ne olduğu gibi ne göründüğü gibi
İkiyüzlülerin, bukalemunların piri
Kezzapla da silinmez kalbinin kiri
Temizlersin diye benden bekleme

Bırak birbirine uysun için ile dışın
Sağa-sola oynamasın gözün-kaşın
Seninde bir gün eğer ağrırsa başın
Ağrına, acına ilaç olmamı bekleme

Sen kendini uyanık mı sanırsın alık
Susuz dere de yüzer mi hiçbir balık
Gün gelir; huzuruna çıkarırsa Halik
Yalanının yalancısı olmamı bekleme

Yalnız Kurt’um ne söylerim kalan
Temiz yürek sevgimi kandırıp çalan
Şahitlik bekliyorsa söylediğin yalan
Bundan sonra da susmamı bekleme

12.12.2010/Pazar Saat:00:28