Bekir Tolu Şiirleri - Şair Bekir Tolu

1
Bir gecenin karanlığında,
Karanlığın bir yerinden
Elimde çoban yıldızı
Köye yöneldim uykusuz, huzursuz
Yamaçları dik

Dil sundu, esareti avuçlarında
Sevme yasaklandı, gözlerle gönüllerle
Sandı dayanacağını prangalarda işkencelere
Ağlamayı zannetti gardiyan
Yumdu gözlerini döktü içini,
Taş duvarları okşadı

Saate hiç bakamadım
Havada bir kasvet,
Hafif bir rüzgar sağa sola
Ot çöp,
Börtü böcek tedirgin..
Yürümekteyim yel yepelek

Şosenin kenarında bir ahlat ağacı
Gölgesi kuzeye,
Dallarının çoğu kuru, dibinde birkaç taze filiz
Kuruyan dallara inat, yeni başlangıçlara..

Koyun kuzusuna kavuşmada yeniden

Gözleriyin mekan tuttuğu ufuklarda
Yıllar var geçecek hasretle
Yıldızlar var endişeli

Tuttuğun yürekte sızı
Dört mevsim hazan

Firavun sapanı olsaydım
Çekilirmiydim yerli yersiz
Ateşin duası benden yana
Irmaklar doğar inanana
Son gönüllü benim
Yanmasın İbrahim

İşte bizim hikayemiz
Ad koymuştuk kendimize
Bir İstanbul gecesinde...

Torbadan ayrılık çıktı
İller bir bir bizi çağırdı

Artık istasyona taşımıyorum yari
Ayrılıklarda elleri koynunda kalıyor
Yada gözleri yürek dağlıyor..

Kaç kere bulutlar yandı
Kim bilir..

Bir bardak çayı yudumlarken
Dalgın ve düşünceli
Kah sila gelir gözüm önüne
Anam, Yollarıma umut bağlayan
Kah karlı dağların aşılmazlığı
Ümit kırar,

“ Bu dağlarda bir zamanlar dedem
vardı,
Ağzında bir türkü
sevdiği için
Elinde ikinci cigarası“