Karlara sarılmış bir bedende can olmak peşinde, uçsuz bucaksız ağaç dallarının tutunacak tarafını bulamadan yere düşmenin acısı ile düşünceler üşümeden donmada..Öylece.
Kuşlar ağlamada kaçışırken, kuşların ağıtları kar rüzgarları ile yarınlara kalacak.. Binler ama İsimler tek, Mehmet.. Mehmet...
Üşüdüğünü söyleyemeden annesine, düşecek..
Kar tanelerimi çoktu yoksa düşenler mi hiç bilinmeyecek………
Xxxxxxxxxxx
Kırmızı bir denizde boğulmadan önce
Sevgi dedim, sevmek dedim, sen dedim
Kar beyazı, Kış ayazı ve kararmış bir dünya
Düşündüm dün yine ölümü,
Ölümden döndüm
Eğildi kardelenlere, korkuyordu
Bir bir daha her yerde varlardı
Aslında kar helvası için kar almaya gelmişti
Deniz mi istiyorsun mavi, tuzlu, berrak, saf
Topla göz yaşlarımı
Dalgalı saçlarım, dalgalı gönlüm, dalgalı deniz
Topla aşklarımı..
Gidenler hep unutuldu
Gece yarısı, herkes kan uykuda, ne ağaçlarda bir hışırtı, ne dallarda bir kıpırdanma
Sukut..
Sukut bilcümle börtü böcekte
Gökte yıldızlar biraz ürkek, ay saklanmış
Bir bulut arkasına
Hiçbir renk seçilmiyor siyahtan başka
Ufuğa baktım uzak ve kırmızımsı
Yüreğimde hasret üstüne bir sızı
Şiir yarım, aşkım yarım, yarım kaldı yazı
yanmasam göz yaşıma, yalnız ağlayacağım.
Ne mektup, ne selam, yağmur dolu bir bulut
Senin sevdan öyle zorki
Yusufun kuyusu saray sayılır
Benim Yakub'um yok
Züleyha'msa binle sayılır
Dalgalar kırılıyor çarptığı her yürekte
Hasret savruluyor küllerinden
Arkadaki dağlarda yaşanan hikayeler
Hikayeler canlanıyor
Deniz yanıyor..
Kalbimi ay ışığına bıraktım o gece
Baharın nefesinde, günün son perdesinde
Aramadan sorulara cevap, anlamadan özlemleri
Kendini adanmışlığın büyüsünde kayboldum
Unutulmuş bir yüzde kıırık korkular
Kayıp ilanlarında yer buldum.
Memlekete mermi gerek, Mehmet gerek
Adanmalı can ki, ebedi olsun gelecek,
Kılıç kında, yiğit meydanda tek yürek
İnsanca yaşamak..
Ne mutlu Türküm Diyene
Arşa dek....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!