Bekir Tekoğlu Şiirleri - Şair Bekir Tekoğlu

Adelet istiyorum Ya Rab
Adalet
Adalet ve gerçekler
Son nefesimde bile olsa adalet
Karanlığın ötesinde Adalet
Bir merminin acısında

Söylemek isterdim
Yüzüne
Gülün kokusu sindiğinde
Eline
Sıcak çay değerken
Diline

Girdiğin yere iyi bak
Sana neler sunacak
Nelerini çalacak
Bir ömrün kaydını burası tutacak

Olursan olur

elimi salladığımda o ellinin içine
dahil olmayan ellibirinci kişiydin sen
aslında elimi bir kere daha sallaya bilirdim
ama geriye kalan doksandokuzu ile uğraşamam
sen onların ateşine yandın.
birde baban sorun oldu aslında o olmasa

yıkayamadın mı gözlerinle gökyüzünü?
senin nene gerek elin kızı
bari bir işe yarasın boşa atma hüznünü
eğ başını toprağa düşür gözyaşını
sana faydası olmadı kurtarır belki yeryüzünü?
sus artık ağlama marangozun çırağı

Ben kafkasların çocuğu
Kan ve barut kokusundan
Gözyaşı ve acının ortasından
Güller ölüm kokarken
Ağlamadan, kırılmadan, yıkılmadan
Binlere değil, milyonlara yakalanmadan

Senden bahsettik dün gece
Ne sen varken
Ne de senden bir haber
Arada bir sustuk sesizce

Onun da canı sıkılmış

Unuttuğumu kim söyledi ki.
Sadece savaş bitti.
Kapıda barış rüzgarları
Alevlerin arasından esen
Yanık gül kokuları
Geri döndüm

Sana verecek bir sözüm vardı
Birde hayallerim
Elle tutulur.
Bir secde akşamında buldum seni
Ufuk çizgisine uzanan
Ordan semaya

Ne yapacam ben seninle
Resimlerini kaldırsam
Sinmeden ayrılık tadı günlerime
Yorganımda kokun, duvarlarda sesin
Hadi onu geçtim sen bende ölmedin ki
Tenimde hala nefesin