Bekir Alim Şiirleri - Şair Bekir Alim

GÖNÜL DEFTERİ

Gönül defterimde bir ocak yaktim
Gün görmeyen yüzüm gülecek diye
Bir kolye bilerzik bir küpe taktım
Yar gelip gönlünü verecek diye

Hal bilmez Laf anlamaz bu gönül denilen şey
Amansız isteği var dert etme kendine bey
Sakın ha boş bırakma keyfe keyif katar hey
Hapset ki şu gönlümü yar bulup sevişmesin
Sıkı tut sımsıkı sar eyleme girişmesin

GÖNÜL ERİ HAK İÇİN ARZUSUNA ULAŞTI

Bozkırın ortasında Elmalı’da gün doğdu
Yeşerip filizlendi toprağına baş koydu
Aşık Veysel otağı birliği kuran oydu
…Yüreklerde kor ateş yandıkça yara açtı

Gönül penceremi açtım, belki gelirsin diye
Ya bir güneş ya bulut ya bir yağmur olarak
Hasretin yüreğimde senden kalan hediye
Saklarım bir sır gibi kaybetmekten korkarak

Başımda bir duman bir fırtına var
Estikçe esiyor gene bu akşam
Yüz çevirmiş benden can bildiğim yar
Bir atıp kesiyor gene bu akşam

Gözümde gözyaşı sele dönderdi

GERİ VER

Gönül fırtınamda esti bir tufan
Hep seni düşündüm her saat her an
Ne saatler geçti ne de bir zaman
Çaldığın yılları geri ver geri

Ne talihsiz başım bu ne zalim yar
Gel otur derdimi yaz dertli, dertli
Dört yanımı sardı gam keder efkâr
Sende benim gibi gez dertli, dertli

Geçti gitti zaman durmam diyordun

GİDEN GİTSİN (2015 Yılının İlk Şiiri)

Boş ver gönül sen aldırma
Bırakıp da giden gitsin
“Tut elimden” tut kaldırma
Bırakıp da giden gitsin

Giderim, giderimde bir gün ansızın
Kış olur mevsimin bahar'ın yazın
Al götür uzağa götür gizlice
Sızlasın yüreği o vicdansızın

Pişmanım bin defa ben geldiğime

Ulaş beldesinden Karasar yurdum
Toprağı taşından gidip sor bizi
Aşılmaz bir kale sanki bir surdum
Yüce dağ başından gidip sor bizi

Yağan yağmur gibi doldukça doldum