Bedrettin Keleştimur Şiirleri - Şair Bed ...

Kur’anı başında tutmayan millet alçalır
Ki, çaresiz… cihanda zelil ve rüsva kalır
Yarab! . gözler kör, kulaklar sağır, diller sessiz
Ve, maskara olur aleme, ‘amansız…’ kalır

Sina çöllerini geçerken Yavuz,
Gönlünü rahmet deryası kapladı! ..
Bütün gemileri yakarken Ziyat,
Ufkunu rikkat sevdası kapladı…

Kartal kanadında olanca heybetiyle
Dalgalanan Selçuk Gazi'nin öfkesidir
Erciyes bitmek bilmeyen haşmetiyle
Uzunyayla taç giyen hasletin gölgesidir

Rabbim yol açmış içlerine Anadolu'nun

Sevgisiz geçen günlerim ne verdi
Gülü koklamaktan bile men etti
Ferhat’ın feryadı Leyla’ya ne verdi
Hicran verdi,
Hasret verdi,
Hüsran verdi,

Unut diyorlar, dünü!
Dünün gölgesi inmesin, bugüne! .
Nasıl unutulur?
Dünün yaslı düğünü!
Bugün,
Yaşadığın gün! .

İlmin hikmet gözesinden ‘çağ..’ oynadı
Çer-çöp haline gelince, ‘bağ..’ oynadı
İlahi.. Her tecellide nur ayetin;
Bir çığ düşünce yerinden ‘dağ..’ oynadı

Irak’ı bilir misiniz? Peki, Irak’ın kalbi Kerkük’ü ne kadar bilirsiniz? “—mum kimin erir, Kerkük” derlermiş de, ne kadar doğruymuş meğer!
Irak’ın içinde bir kal’adır, Kerkük. Kal’alar içinde alâdır, Kerkük. Gönlümde açan gonca laledir, Kerkük. Gurbet gözümde sıladır, Kerkük!
Hep acın duydum senin. Hiç gülmeyecek mi yüzün senin. İçindeki yangınmış meğer, ‘Hoyrat’ın adı. Bir anlık sevinç, ‘hayret’in adı.
Kerküklüm, Irak’ın aydın yüzüydün! ‘günaydın’ demeyi çok gördüler sana! Sana, ‘aydınlığa’ kurşun sıktılar. Bilmediler mi; bir günü, bir devri yıktılar.
*** *** ***
Sadun Köprülü, Irak’ın hüzün dolu tarihinden 4 kahraman şehide şiirler yazmışlar. Bunlar Adil Şerif, Yarbay Abdullah Abdurrahman, Der. Necdet Koçak, Der.Rıza Demirci gibi Irak’ın ‘aydınlığına’ gönül vermiş yüzleri. 16 Ocak1980 tarihinde idam ediliyorlar. Tıpkı, Firavun nesli gibi ‘—kendi evlatlarını’ katlediyor, geleceğine kurşun sıkıyor. Hey utanmaz çark, kan kızıl akan hark, dizüstü çökmüş ev bark! Hangi yüzle bakacaksın tarihine?

Annen elinde, bir ay parçasıydın Dilara! ..
Nasıl oldu da, gözlerden; 'kaydın' Dilara..
Bu sabah sevenlerine, 'göz aydın' diyemedin Dilara..
Gönüllere hüzün 'yaydın' Dilara...
Annen dilinde,Işık olur yağardın
Şefkat elinde, güne yeniden doğardın

Odunu aşk,
Ocağı gönül
Seyri mekânı Anadolu

Göçle dağlanmış,
Hicapla bağlanmış,

Ankara özledim seni ben
Eski anılarında
Çakmak çakmak gözlerin vardı,
Vatanın surlarında
Soluklardı Anadolu’yu
Nefes alışlarında