Bedir Kuş Şiirleri - Şair Bedir Kuş

Vurun zavallının sırtına zam furyasını
Zalim bilmez garibanın gönül dünyasını
Peşkeş çeker yamyama, millet tutsun yasını
Bu ne biçim düzendir ezenler değişse de
Maalesef ezilenler her dönemde aynı.

AĞLA İSTANBUL AĞLA
İstanbulun devasa meselesi çok
Sinesine de saplanmış zehirli ok
Payitahtım ölmüşte ağlayanı yok
Ağla İstanbul ağla kendi haline.

Ahh! Yalnızlık; oldun çekilmez çile
Çalış-didin, uğraş ve hepsi nafile
Acı-tatlı hatıralar bir bir gelse dile
Neler yaşadığımı herkes bilecek
Kördüğüm oldu yalnızlık mes’elem
Nasıl çözülür onu da bilemem

Nasıl da kıydılar sana ey kutlu şehir?
Maalesef Ümmete bu mekanı ettiler zehir.
Hani İbrahim'in, İsmail'in hatıraları?
Ne hale getirildi Sefa ile Merve tepeleri?
Sızlamaz mı Hacer'in kabrindeki kemikleri?

Acaba neden aklınızı kullanmıyorsunuz daha?
Körü körüne bağlılık ulaştırır mı salaha?
Tefrika hançeri saplandı ümmetin vahdetine
Hala yürekten inananlar var meczubun kavline

Beyan-ı Hakka bile bile bulaştırır batılı

Kulağımda dinmiyor sur gibi çınlayan ses
Yürümeye ne mecalim kaldı, ne de nefes
Fani dünyaya maalesef bitmiyor heves
Eyvahlar bana ki, aldandım yalan dünyaya.

ALLAH AŞKINA
Kininiz, nefretiniz sizleri etmiş köle
İhanet edenlerle girmişsiniz kolkola
Maalesef sapmışsınız karanlık bir yola
Aklınız, kalbinizi vermişsiniz kiraya.

Eğilmedin, bükülmedin ‘elif’ gibi dikildin
Zalimlerin yüzüne hakkı haykırdın
Esaret zincirlerini bir bir kırdın
Umurumda değil kim ne derse desin
Seninleyiz, Allah için seni sevdik be Reis.

Ah! Cemiyetin temeline konulmuş dinamit
Maalesef garip-gurebada kalmamış ümit.
Fakir ev bulamazken kabirler sanki piramit
Firavnlaşır insan, Allah’ı unuttuğu zaman.

ALLAH NİYE AZAP ETSİN
Allah’a ve Resul’üne edersek itaat
Eğer Rabbimizin yolunda yaparsak cihat
Muhakkak ki bizlere de edilir şefaat
İman eden kuluna ne diye azap etsin?