Hapishane çilesi mi?
Bedeninden dönen sana
Özgürlüğün sınırlı
Yaşamını tarif eder
Devekuşu misali
Kanatların ağırca.
Bardak dolup boşalır
Çeşme akar, suyu var
İnzivayla öğrendiğin
Yalnızlığın ağlıyor.
Sessiz kalan rıhtımda
Kendini arayan sen
Mapushane ikliminde
Uçurtma olamadın
Uçamadın, kırıkça.
Öğrendiğin kadar
Yürüyorsun
Hayat denen bu yolda
Yolun sonunda
Giydirirler sana da
Yaşlılıktan elbise
Hazan mevsimindir artık
Diri adımın yorulunca
Açılır, sonsuzluğa pencere
Beyaz güvercin, mavice.
Mehmet Tevfik Eltas
Kayıt Tarihi : 5.10.2023 09:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Eltas](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/10/05/bedenindir-hapishane.jpg)
Değerli yorumunuzla;
şiirime verdiğiniz katkıya
gönülden teşekkür ederim Hanımefendi.
Saygılarımla.
Cok güzel anlamlı bir söz yürek sesiniz daim olsun
Mehmet Trvfik hocam saygilar
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.
Ölüm, her an, her nefeste…
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (12)