yaşamın değerini ölmeye ramakta anlar insan,
kesildi mi nefesi,nutku tutuldumu anlar,
işte o zaman bu basma tulumbada ne kadar geciktiğini hatırlar,
tutamadığı ellere gider elleri
tutmak istediği...ellere gider,
ama nafiledir eller de başını alıp ondan etmiştir kendini...GİDER
ramak kala anlar insan hayatı,
bir iliğe kesilmişse yaşam,
işte o zaman anlar,
anladığında ise geç olmuştur,
mitolojide antevorte geleceğini alıp gidecektir,
ve bu büyük toprakların sen artık gördüğünden çok daha fazlasını göreceksindir,
dost olacaksındır toprakla,
arkandan ağıt eden olacaktır
seni seven de,
sevmeyen de,
çünkü ölüm buluşturacaktır onları,
ölüm iyiliği emredecektir son kez
ve son kez
bir şans daha isteyeceklerdir ondan,
sevseler de seni,
sevmeseler de,
hepsi bakacaktır gittiğin yere,
sen ise izleyeceksindir onları çok uzaklardan,
yakından belki de,
kim bilir
ölüm nedir
göçüp gitmek mi?
yoksa yeniden başlamak mı hayata?
gerçek midir ölüm,yoksa
yitip gitmek mi sadece
Umut KurtKayıt Tarihi : 28.8.2008 16:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!