Bedbaht Nefsim Şiiri - Abdullah Toroslu

Bedbaht nefsim; bıktım türlü arzundan!
Demim geçti, sen davandan geçmedin!
Gına geldi; dine uymaz tarzından!
Dinden geçtin; lakin ondan geçmedin!

Akil olan bu gaflara düşer mi?
Cahil misin, gafil misin, bön müsün?
Mü’min olan, Haktan cüda yaşar mı?
Sen ki onun tam tersine dönmüşsün!

Koca ömrü fena için bitirdin!
Beka için ayırmadın hiç zaman!
Sermayeni hiç uğruna batırdın!
Yemin olsun, ettim senden el-aman!

En verimli dönemlerin geçti de,
Kar namına ele bir şey geçmedi!
Gençlik, dinçlik çoktan elden uçtu da;
Gönlün halen, hakikati seçmedi!

Kanun belli, düstur belli, yol belli!
Sen bunları niçin kaale almazsın?
Yaş geçtikçe; bil sapıttın temelli!
Mevtten korkup, neden yola gelmezsin?

Uyan artık iş geçmeden, tam işten!
Ecel art da, kabir önde bekliyor!
Vazgeç lütfen, nar yoluna gidişten!
Çünkü kitap; ucuz cennet yok diyor!

Abdullah Toroslu (Cihat ŞAHİN)
02.03.2013-Türkiye