Be ağam Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BE AĞAM
Fakir fukarayı sakın düşünme,
Sen kendi keseni doldur be ağam.
Aman ha mazlumun sırtından inme,
Gülen yüzlerini soldur be ağam.

Fakirin açlığı seni üzmesin,
Bu kara düğümü eller çözmesin,
Bir gün karnı tok olarak gezmesin,
Saçını başını yoldur be ağam.

Çoluğu, çocuğu açmış, sana ne,
Zerre lokma verme, uydur bahane,
Endamın yerinde, giyim şahane,
Düşünme mazlumu öldür be ağam.

Senin yüzün gülsün, sırtın pek olsun,
Helal,haram deme kesen hep dolsun,
Garibanın benzi sararsın solsun,
Kuru ekmeğini böldür be ağam.

Aşı kaynamasın, ocak tütmesin,
Ağacı kurusun, bülbül ötmesin,
Bostanında zerre ürün bitmesin,
Gece hasatını kaldır be ağam.

Pınarı kurusun, suyu akmasın,
Dünyada,yüzüne kimse bakmasın,
Saadetle gün yüzüne çıkmasın,
Zağarı üstüne saldır be ağam.

Bereket bulmasın alın terinde,
Durup dinlenemez olsun,serinde
Nasılsa malın çok, keyfin yerinde,
Garibin yelini aldır be ağam.

Kefenin cebi yok kabirde ışık,
Sen mala, gariban Allah'a aşık,
Zaten bütün işler karmakarışık,
Derin düşünceye daldır be ağam.

Mahşeri düşünme, dünyaya özen,
Bankada çek kırdır, kazan da kazan,
Göz açtırma garip tutmasın düzen,
Kara fermanını bildir be ağam.

Kul Müçtehit yaza dursun kelamı,
Mahkemeden aldırıver ilamı,
Yalancı şahit tut kırdır kalemi,
Hakime arzunu yazdır be ağam.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi