İnsanlar sizi en zayıf noktanızdan vurmaya kalkarlar; bu hep böyle olmuştur.
Oysaki, güçlenmesi için en fazla yüklendiğiniz yer, zayıf gözüken yönünüzdür.
Size sıkılan kurşunu elinizle karşılar, evirip çevirdikten sonra fırlatıp atarsınız.
Yolunuzu düz yürüyenlerden değilsinizdir; duvarlar yıka yıka ilerlemişsinizdir...
Sıfırdan başlayıp, tırnaklarınızla tırmandığınız bir dağdır yolunuz, bu yüzden çetinsinizdir...
Eyvallahınız da yoktur...
Hedefiniz o dağın en tepesine çıkmaktır, öleceğinizi de bilseniz; çünkü bu yola yüreğinizi koymuşsunuzdur, baş koymuşsunuzdur!..
Kurşun mu? anca o dağdan aşağıya yuvarlanır iner.
Anlamadığınız, bunu insanlar niye yaparlar, niye yapıyorlar, niye yaptı ya da?
İnsanlar işte yapıyorlar!..
Gülüp geçtim... Olgunluk da tam burada başlıyor... Çiğliğini ancak bilgelikle giderebilirsin!..
Kayıt Tarihi : 15.4.2024 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/15/bazi-insanlar-meseledir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!