Beklemek Tutsaklık Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Önüne oturup beklediğimiz camlar kırıldılar.
İçimize köklü ayrılıklar esiyor.
Göçmen kuşlar gibiyiz artık tek bir farkla
Dönmemek üzere gidiyoruz olduğumuz yerde.
İlk adımımız dikenli bir tarlaya düşüyor kanatlarımızla.
Beklemek ağırlık yüklermiş kucağına.
Giderken bile kendimizi taşıyamadık.
Sürekli tökezlemek geriye atıyor insanı.
Yarınsız yarımlarız birçoğumuz.
Göğsümüzün göğü buz tutmak üzere;
Giden güneşini de götürürmüş bağrında.
Kırılan canlarımızın arasında kalbimiz.
Beklemek kafeste kalmak mecalsiz halde...