Bazen Ölüm Güzeldir

eskimiş her şey gibidir
sonu beklenen
bilineni değil mi o
zamanı dolmuşların
ve olmuş bitmişlerin
ya da hiç olmamışların

bazen ölüm güzeldir
yakışır insana

yeter denilen kimi
olduğunda da hiç yetmeyenin
kimi sona gelinmişliğin
sona ermişi son bulmuşu heveslerin
tatların duyguların görmüşlüğün
artık beklenmeyen
bitmiş durağı değil mi

son hırıltısıdır artık yaşamın
yok mu o kare kare savuşan
bir bir anımsatması zamanı
merhametsizce acımasızca

yaşanmış arzulara
iyiliklere
kötülüklere
son bindiğim trene
son yüzdüğüm denize
başını okşadığım sarı çocuğa
yazdıklarıma
çalıp söylediklerime
tuvalimdeki resimlere
oynaşan renklere
tırnak batırılan o gülüm anlara

İnan ki çok hayıflandım

en baba zamanıdır şimdi
sabaha karşı
son ışıkları da kısılırken yaşanmışların
alemi var mı diretmenin
salıver huzuru çayıra
bundan ötesini kim araya
kim kayıra

Bazen ölüm güzeldir
Yakışır yaraşır insana

02/05/2007 Denizli