Bazan Sonbahar Şiiri - Seyfi Karaca

Hayat bu... başı belasına sargın
Bazan yorgun hevesli kumru hayat
Bazan posta postaya güvercin
Hayat.. bazan dakkasında durmaz delişmen
Durgun sessizliği sığınan bir deniz de hayat
Dalgakıranlar zaptedemez liman göçüren lodos gibi
Aslıyı sevmekse eğer hayat
Kerem sabıkalı bir cürümün aşka tutsak olduğu
Suç duyurusuz kendini tellal edişin
Bu gibi sebebe
Yüzü hüzne bulanmış yağmur nispeti kesintisiz
Azap vuruşlu vedalar da hayat
Gülüşlerini nicedir
Sevinçli hasretlere kucak eden de
Yani çoğu yalan müddette
Sahici sızı, kamu dert, sürmelikli safa
Çakmak taşı yoşundukca
Ateş çemberinde küllenen devrik zaman
Kızgın çöl de kum taneleyen saat de hayat
Soğuk kış sokağı
Ay karanlıklı gölgesi gecenin
Issız ve selamsızı da
Kardoraplarında sahibini bekleşen
Gıp gıcır giysi her ne sebepse
Evini insan yakınlığına hasreten kurduysa
Ölüm de hayat kalım da
Avlusu çevrim dönen saatler kuluncu
Çok yönlü
Çok sesli
Hareketli...
Bazan bereketli, bazan berekete
Hasret
Çiçektekisolmasıuz bahar
İnsanda fani bir hikayesi
Andan öte, mekandan ileri
Hayat bu
Bazan sonbahar

Seyfi Karaca..........Ekim / 10