Benlikten Allaah’a sığınırım
Ben neyim ki benlik edeyim
Dün neysem, bugün de oyum
Yarın da değişmez hiç huyum
Gariplerden, garip bir kulum
Yiyip/içtiklerimi son lokmam bilirim
Giydiklerimi de son giydiğim bilirim
Sevdiklerimi en son sevgilim bilirim
Her şeyin Allah’tan geldiğini bilirim
Gördüklerimi son gördüğüm bilirim
Sensizliğin acısını ben çekiyorum
Yokluğun sancısını ben çekiyorum
Sensizliğin hasretini ben çekiyorum
Bütün sıkıntıları hep ben çekiyorum
B. TUNCA/25.10.2000-16.37
Severim yeryüzündeki tüm kulları yaratandan ötürü
Belki alınırlar içlerinden seni tercih ettiğimden ötürü
10.02.2005-10:02
(Yâre sitem)
Belki, aradıklarını bulamadın bende
Ben de aradığımı bulamadım sende
On parmağında on hüner var dendi
Altısını gördüm sende, kalanı neydi
O mahalleyi uğrasam taşlanırım
Anasını görünürsem haşlanırım
Onu görmezsem tez yaşlanırım
Söyle! ben ne yapayım aslanım
Yağmurlara yakalansam, ıslanırım
Bugece karar gecesi
Beratlarını alır nicesi
Yüzüne vurur neşesi
Bazıların da endişesi
Bulutlar rahmetin habercisi
Ağzında hayat mucizesi
Kuyruğunda mıhlı iğnesi
Düşün bu hal neyin nesi
Hayrete düşürür herkesi
03.01.2005-13:01
Kökü ta Adem’le Havva’ya dayanan ulu bir çınar
Suyu içildikçe içilen, içildikçe de yakan bir pınar
Ne bu aşk çınarı kurur/ne de bu aşk pınarı kurur
Yok olsa da nice aşık, aşk kıyamete kadar durur
25.02.2005-02:25
Aşk şiirlerini yeşil yapraklara yazdı
Adını, granit taşlara tırnakla kazıdı
Hayallerini beyaz bulutlara yükledi
Yıllarca yılmadan, hep onu bekledi
Aşk gözyaşları kutup buzlarını eritti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!