Bayram Malum Bayram da,

Bayram malum bayram da; kimler için den hele?
Hiç ekmeden biçmeden, gidilir mi harmana?
Ey namazsız oruçsuz, bilhassa da sen hele;
Hangi hakla gülersin, hiç uymadan fermana?

Var mı öyle beleşten, parsa kapmak ortadan?
Duymadın mı zahmetsiz, rahmet olmaz sözünü?
Sürur senin hakkın mı, kurtulmadan vartadan?
Hakka kulluk etmeden, dikme ona gözünü!

Eller susuz yanarken, sen ne yaptın bir düşün?
Koca ayda bir güncük, aç kaldın mı ey Rab için?
Dünya cennet değil ki, çıksın burda her düşün!
Tek emrine uymadan, versin sana Hak niçin?

Ümitlenme boş yere, mü’min için o sevinç!
Senin hissen sadece, elem keder nedamet.
Çarşı Pazar koca ay, utanmadan yiyip, iç;
Sonra gidip camiye, de ki “lütfet ey Samed! ”

Var mı böyle bir vaka, yeryüzünde ey gafil?
Hangi yerde hangi mal, arz edilir bedava?
Allah mü’min Müslim’e, olur iken sırf kefil;
Söyler misin bu dine, nerden girdi şu dava?

Rahman ismi dünyada, herkes için bir melce;
Zira sırr-ı teklife, uygun olan tarz budur.
Ukbadaysa sadece; mü’min’e var güvence;
Son kitapta münderiç, ayan olan farz budur.

Bayram bizim bayram da; niçin buruk den hele?
Yoksa onu hak eden, etmeyenden az mıdır?
Ekser ne der bilmem de, ağlanacak şu hale;
Bilen dostlar söylesin, şu sözlerim şaz mıdır?

Abdullah Toroslu
07.08.2013-İzmir