Bayram Karaali Şiirleri - Şair Bayram Ka ...

Anam:
Nemrud bilirdi,
Dehak tanırdı,
Nice Şahlar, Tiranlar,
Padişahlar, Krallar,
Ninnilerini bilirdi...

“Üşüyorum”,
“Ört üzerimi öleyim,”
Demiştim bir şiirimde,
Sarsak,sefilken ellerim…

Kaç milyona böldüm ruhumu,

Dokunsa ellerin,güneşin kör olduğu yüreğime,
Dokunsa gözlerin, cehennem yalnızlığıma,
Dokunsa nefesin, kıyamet günü nefesime,
Dokunsa sesin,yazgılarımın sessiz ölümüne,

Bayram Karaali

Kokunu üzerimi örttüğünde aldım,
Ellerim yoksul,ayaklarım gidişsiz,
Sabaha ulaşmak şafaksız,
Geceye terketme beni İLK SEVDAM...

Cigarama ateş ol ne olur,

Koyunlarım,keçilerim var,
Gözleri sürmeli,melül bakarlar,
Evlat güzelliğindedirler,
Kıyamam,kör olur bıçağım,
Eti ovadan alırım…

Annem öptü beni yanağımdan,ısınamadım,
Annem beni kollarına aldı korunamadım,
Annem ağlıyordu sesssiz yalnızlığını,bende,
Annemim çaresizliğini anlamak ne mümkün,
Annemin yalnızlığının takvimi yıl elli dokuz,
Annemin ölümü geldiğinde ben çırılçıplak yalnızım,

Vurulmuşum,isyanına,
Bebeğim gözlerinde,
Sarıp sarmalamışım yüreğimde,
Dikilmişsin Taksim'in ortasında,
Duruşuna Vurulmuşum...

Sonbahar;
Hazana yüzünü gösterdiği günler,
Bahçede,hırçın genç ağaçlar,yaprakları hışırdıyor,
Hüzün vakti derken,mutlu uçuşuyor yapraklar,
Akşamüstü,hafiften yol alıyor,umutlu kırlangıçlar,

Ey hayat;
İsyankar,asi bir bohemdim,
Sana en iyi küfrü ben ederdim,
Kılıcımı sallayıp,kavgalardaydım,
Hesabım bitmedi seninle intikamdaydım…