babam öğretmişti kadifeyle iskarpinin sevdasını
vurdukça kadifeyi iskarpine
aşkın gözlerini görürsün demişti ışıldayan
yaş on bir fiyaka boğaziçi kundura cilası
gözlerini çıkartmıştım aşkın kundura parlatmaktan
çorabımdan firar etti edecek
başparmağıma aldırmadan
arife gecesinden takmıştım ayaklarıma
siyah bağcıklı kahverengi iskarpinimi
üzerime de annemden sütlü kahve bir takım
iskemlede sabahı bekleyen metanetli bir takım
sonra dalardık uyku numarası gözlerle düş sokaklarına
siyah bağcıklı kahverengi iskarpinimin
geniş arnavut kaldırımları vardı yürümesi uçmak
kelebek kanatlanırdı iskarpinim
bağcıkları eşit sarkardı
bağcıklardan ince gülüşler sarkardı
babam annem kardeşim önden ben arkalarından
uçarken önüme bakmadığımdan
şiir gibi azarlardı babam
düş(ev) lerinden kaçmış çocuklar vardı
koşabilen ancak uçamayan
neden numaradan uyumazlar ki
kutalmış tonyukuk yılmaz 2002 Giresun
* İşbu Şiir Şairinin Adına Kayıtlıdır. Kayıt Tescil No: 206195169081
Kutalmış Tonyukuk YılmazKayıt Tarihi : 7.11.2004 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık
Saygılarımla,
'Bayram Düşü ' nü okuyacağım.
TÜM YORUMLAR (3)