Bayram Dokgöz Şiirleri - Şair Bayram Dokgöz

Baştan sona Artvin’i anlat bana şairem
Diyorlar ki orası tıpkı yalancı irem
Gezmek nasıp olmadı çok mu verdiğim firem
Kederden sermaye mi sağlıyorum Artvin’e___Bayram DOKGÖZ

Artvin’i anlatmaya nerden başlasam bilmem

Ben bu koca dünyaya sevmek için gelmişim
Sevdanın kor harıyla yanmaktır benim işim
Dağları değil amma şu kalbimi delmişim
Aşkın kör kurşununu yemiş yara almışım

Aşkıma gıpta eder eğilir yüce dağlar

Ben aşkın ateşiyle yanmışım diri, diri
Şimdi benim yüreğim yanıklarla is kiri
Şu gönlümü ateşe verdi de gitti biri
Ciğerim pare, pare yar yürekte köz oldu

Acep kime söylesem anlatsam arzuhalim

Aklımı yitirmezdim, hep kalırdı ser de
Aramazdım sokak, sokak acaba nerde
Eğer düşmeseydim, aşk denilen bu derde
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer

Ben aşka akıttım şu gözyaşımı
Bir sinemi yaktım birde bağrımı
Ben sevdaya verdim gençlik çağımı
Bir sinemi yaktım birde bağrımı

Anam bu tevkif’in sonu zulüm mü?

Belki cevap alırım diyerekten soruma
Sualimi sormaya engel oldu koruma
Açıkçası bu durum fena gitti zoruma
Hani ben vatandaştım sizde benim bakanım

Mağduriyetimi ben getirecektim dile

Bir kerecik aşka davet eylesen
Gönlünü gönlüme azcık meylesen
Seviyorum seni ula söylesen
Balların mı dökülür e ballı kız

Aşk yoluna aşkı aşk ile sersen

Türklüğümün sembolü anlı şanlı Bayrağım
Daldıkça seni seyre coşar benim yüreğim
Sen göklerin şahısın ihtişamlı Bayrağım
Çekildikçe göndere huzur dolar yüreğim

Uğrunda akan kanlar ey Bayrağım yetti mi?

Eyvah, eyvah ne yaptınız
Niye yoldan hep saptınız
Dünya’ya mı siz taptınız
Unutmayın yolcusunuz

Niye bizi kandırdınız

Diri, diri insanı baltayla yaranlarla
Onlar barışsın ağam ben barışmayacağım
İnsanların etini pişirip yiyenlerle
Onlar barışsın ağam ben barışmayacağım

Türk köylerini basıp işkence yapanlarla