hani gecenin bir vakti
delirirde rüzgar
ıslık çalar tabiatın kulağına
habercisidir bir şeylerin
bir yerden bir yere
aynaya baktığımda
hep kendimi görüyorum
acaba
bu ayna sahtekar mı?
bana benden başkasını
göstermiyor
bir iç geçiriş
bir hayıflanma
üzerine basılıp
kayılmış bir muz kabuğu
yaşam
nerede düşüleceği
görünce gönül gülünü
kokladım sabah akşam
alınca aşk ödülünü
sakladım sabah akşam
vermişsin aldıklarını
akşamlarım sabırsızken
çıkagel dolanır durur bu
ölümsüzlüğe inanmayan
sonuncu kelebeklerim
çıkagel bir akşamüstü
gri bir gökyüzü
sahip olduğumuz tek şey
bulantılarına katlanabilmenin
erdemini yakalayabildiğimiz
bir parça ilgisizliğin
Peş peşe düşeriz gönüllerden
İyilik meleği değiliz ki
Yapmışızdır bir hata
Hatasız kul değiliz ki
Söz verdik tutamadık
hiç çabam olmadı
kurtulmak için bataklıktan
hatta bana uzanan
elleri bile tutmadım
bu
kendime hazırladığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!