beslediğimiz kuruntular
yıllarımızı aldı ve götürdü
bir devrime ihtiyacımız vardı
peşinden sürüklenebileceğimiz
ya da koşabileceğimiz
bitesiye içimizdeki ruhsuzluk
birikmiş tüm acıların
göndermek istemiyorum
ne kadar ilgilisin bilmem
yığılmış mektupların
kaldır at eski defterleri
sadece bir yürekten oluşur
iki kalbe aynı anda doluşur
aşk dediğin yakıcı ateş
çıkarsız gönüllerde buluşur
bırak fırtına girsin aramıza
nedir ki? seni ürküten
alıp götürmesi mi? yanında
koynundaki kıskançlığı
bırak yağmurları kendi haline
bütün dünya başına yıkılmış
bir başına
bir başı ağrıyan
dindirmeye fırsatı yoktu
üzerine yağanları
birde ben yaşasam
savunduğum aşkı
birde ben öğrensem
sevilmeyi doyasıya
çıksam kaf dağına
hiç inmesem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!