ocağıma incir ağacı diktiğinde
suyunu ben verdim,ben büyüttüm
pişman değilim
olmayacağım
hatta yemişini toplayacağım
sende
bir şeyler var
buğulu bir hava
gizli kapaklı
sandıkta saklı
açık seçik ortaya dökemediğin
Bütün badireler uzayıp gider
Hiç eksilmez gözümde
Ama yine de korkutmaz beni
Yorucu,yılgın bakışlar
Hiç mutsuz olmaz
Hiç umutsuz olmaz
bir varmış,bir yokmuş
yaşanmış acılar içinde
kalan sağlar çokmuş
dedem anlatırdı,bana
eski zamanı
sersemlemiş bir kin bağı
boynun her iki yanında
bir kirs kadar ağrıtıcı
acıtıcı,her klişeyi
sokar durur damarlarımı
değilse ki ruhunun incelikleri
kar tanesi kadar bembeyaz
kapılmaz başka bir sabaha
insan,teni ak,ruhu şad,gülü beyaz
yazmak için dokunmuş
bir çok kilim var
sakladığım üzerleri tozlu
içine senin neşeni koyup
dürüp topladığım
bir sürü tozlu kilim
yağmur yüklü bir bulutum
gökyüzünde dolaşırım
tüm gökyüzü benim değil ama
ıslatmak istediğim yerler senin
yağmur yüklü bir bulutum
yanlış bulduğu birkaç hesabı
dün gece kimse görmeden
çöp tenekesine döküverdi
biraz hüzünlü
biraz kederliydi,ama
artık defter işgörmez olmuştu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!