Dökülmüşsün
Ben de diyorum ki yolu yandan yamaçtan itekleyen bu gri kamyon da kim
Elektrik süpürgesinin sesinden zibil gırnataları çaldırarak döküntüler arkasında çökmüş çürümüşsün
Ondan bundan sebep sürünmüşsün
Sürüklenmişsin
Onun bunun zıkkımına şerrine dökülmüşsün kim nerden bilecek ki şimdi
Neymiş de gıcır boncukların varmış
Evin üstüne yağan kara
Yıkanmış fisdanlarıyın üstüne ara sura konan serçeye
İçinde aşk kokan bikini düşlerinle
En çok kırmızı mandalı severmişsin, topuz bağlarmışsın saçından, kedi gibiymişsin de sevsinler diye herkes
Her gün
Sararınca portakal, ay aşerir düşlermişsin İyce bir , geceyi çoktan geçmişsin
Çocukmuşsunda fena
Kızmışsın da fena, eh kadın
Eh kadın sabahı bulmadan içi geçmiş bir sokak lambası gibi sönmüş kararmış kurumuşsun
Kim derdi ki maviydin en çok eskiden,
Dudakların mosmor değil kırmızı
Başucunda göğün
Denizin
Ve kavak yellerinin
Nisan / 25
Kayıt Tarihi : 9.4.2025 14:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!