Sırtını dayadığı iki duvardan,
Tek kapı, tek pencereli,
Kulübe denecek yuvadan,
Hak tartan kantardan,
Bir sandık mahsulü maldan,
Onu da alın elinden de
Yükten kurtulsun ihtiyar.
Nasıl olsa birileri kaldırır,
Varsın bir duvar dibinde ölsün.
İnsan denen üstün yaratıkta;
Bir nebze kalmışsa şayet..
İnsanlığından utansın.
Kayıt Tarihi : 8.6.2020 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşlı ve düşkün birsievinşn duvarına yaslanmış ir kasa mahsülünü, hem de terazi ile tartıp satarken zabıtaların ceza yazmaları üzerinedir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!