Başka Bir Dost Var Mı?. - Garib Çoban

B/aşka bir dost var mı?.. Garib Çoban

Şiir yazmak, insanın sevgiye b/akışını bazı mısralar arasında aramak, her şeye sahip olmak.
Ve hiçbir şeyden mahrum kalmaktır.
İmkansız hayallerin oyuncusu, aşkının bahçelerinde kaybolmuş ben.
Senin sessizliğinde duygularıma sığınacak bir sığınak buluyorum.
Anlaşılmak mı istiyorsun?..
Bize de tek bu gerek zaten!..
Kendini anla!..
O zaman yeterince anlaşılmış olursun.
O iş seni yeterince oyalar.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Elimde fecr vakti henüz yazmadığım güzide mektuplar var.
Henüz şiir olmayan dizeler; her gün beni seninle dolduran iç çekişler.
Kalbim tamamlanmamış niyetlerle dolu.
Senden beklediğim dualar sevgi ve özlemlerle dolu.
Kendini mahvetmeyi bırak; sen tanıdığım en inanılmaz duadaki besmele gibisin.
Her sabah yeniden doğmak için ölmek gibi.
Ben ruhunu en güzel şiir haline getirecek duadaki okşayışım.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Seni bu yoklukta bulundurmayı ve sırf seni düşünerek var olmayı seviyorum.
Her nefeste baştan çıkaran bir şey vardır.
Ama sende yağmur damlası gibi büyüleyici bir gizem var.
Sen teheccüt vakti ruhla okunan bir ayetsin.
Yazdığım her mısranın arkasında şems vakti seni hissediyorum.
Ben yazdığım değilim, beni okuduğunda hissettiğin şeyim.
Gözlerini kendine çevirip kendi kendini tanımaya çalış.
Varılması en zor olan bilgi budur.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Bir şeye ortak olursan onu görürsün, yoksa hayır, Allah'ın takdir ettiğidir.
Ve teheccüt vakti duada sırf seni hayal ederek şiir yazıyorum.
Şair olmak, şiir oluncaya kadar kendini harflere adamaktır.
Sizi tamamlayan ve destekleyen kişiyi arayın!..
Hayata farklı bir açıdan bakmanızı sağlayan kişiyi arayın.
Ruhumu hapseden sessizlikte seni arıyorum.
Kendini umursamayanı, umursamayı bıraktım.
Ve bir garibin gönlüne girdim, hepsi bu.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Sana yazmak, ruhumun sessizliğinde sana haykırdıklarını sürdürmenin en iyi yoludur.
Açtım pencereyi bir esinti vurdu üzerime fısıltılar ve duygularla tek kelime etmeden.
Seni hissettim.
Kapalı göz kapaklarım ve susuz burun deliklerimle, sarsıntılı hareketlerle gittikçe daha sık nefes aldım.
Sonbaharla savaşan bir ağacın yaprağında hissettim seni aşk.
Farkındalık nedeniyle değişen duygular geri dönmez.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Farkında olan, kızgın olanla aynı şey değildir.
Farkında olan geri dönmez, asla geri dönmez.
Yabancılaşma gönül vatanını terk etmek değil.
Aynı zamanda sevdiklerimizin kalpleri gibi küçük vatanları da hayatımızdan çıkarmaktır.
Bilirsin işte, hayat ben bir garib çobanım.
Yani bazen devam etmemi sağlayan ne var diye düşünüyorum gerçekten.
Sizi karşılıksız seven sırlarınızı saklayan, ayıplarınızı örten, iyiliklerinizi yayan, kötülüklerinizi örten kimseden başkasıyla dost olmayın.
Eğer onu bulamazsanız, kendinizden başka kimseyle dost olmayın.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

İyi niyet dışında her şey satın alınabilir.
Çünkü bunlar yalnızca temiz kalplerdeki sihirli bir Yusuf gönüllü kuyudan gelir.
Ancak başkalarıyla ilişki kurduğum sürece kendim olabilirim.
Ancak kendimi keşfettiğimde, başkalarıyla tam olarak bağ kurabilirim.
Her an kaderimi bir fidan ile şekillendiriyorum.
Ben kendi ruhumun bahçıvanıyım.
Aslında insanın canını en çok acıtan şey!..
Hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır.
İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü var.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Başka insanların ne düşündüğü ve ne hissettiğine yönelik ilgimizi korumak.
Ve neyi neden yaptığımıza dair sonsuz bir merak içerisinde olmak!..
Çok büyük bir zihinsel çaba gerektiriyor.
Bir boşluk duygusuna kapılıyorum!..
Bu duygu beni ansızın yakalıyor ve dalga gibi üzerime geliyor.
Bu konsantrasyonu çok azımız koruyabilir.
Ancak eğer koruyabilirsek olabilecek en insancıl şekilde iletişim kurduğumuzu görürüz.
Şefkatli, endişeli, iş birlikçi, tutkulu, sevgi dolu, ilgili, anlayışlı, meraklı ve bağışlayıcı bir iletişimle insanı hissederiz belki.
Karşılıksız sevmek için, empatiyi kaybetmek, insanlığımızı kaybetmek demektir.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.

Sen kimsin?..
Bugünlerde hiç kimse
Hemen akıl vermeye kalkar, verecek aklı olmayan.
Ne olduğun o kadar bağırıyor ki, ne dediğini duyamıyorum.
Önce ben değişeceğim, önce kalbim değişecek sevmeye başlayacağım.
Sevdikçe yapar olacağım, yaptıkça alışkanlık olacak.
Başkasının ne yaşadığını bilmeli, onun mutluluğunu da acısını da hissetmeliyiz.
Başkasını bilmek ve hissetmek, şefkatin mümkün olduğu anlamına geliyor.
Çünkü birlikte yürüyecek kadar güvenmiyor kimse birbirine.
Umut var ve bana gelince ben iflah olmaz bir iyimserim.
(Y.ed - Dünya Bir Hiçtir Bizde Hiçleriz Albümü)