Kedi’nin g/özyaşları - Garip Çoban

Kedinin g/özyaşları

Kendine iyilik yapanlara mağfiret ikram edilir şems vakti kabul olmuş bir duada.
Bu yüzden özel olarak öğrendim deliler şeyhinden Estağfirullah’ın bereketini.
Güzel günler sandığımda.
Bir tarlada benden içeri olan bir benle tanıştım.
Ebegümeci, ayrık otu, madımak, ısırgan ve daha nice kurumuş otların aşkla temaşasını görence.
Kesildi yaşadığımı sandığım zamanın takati.
En çok da sevdiğimi sevdim.
Bağbozumu gibi hayat,
Her şeyin taze şarap gibi koktuğu parktaki sokak çocuğunun s/özleri ateştir.
İnsan olmaya aday olduğum kapıda.
Şehirler, giysiler, arabalar ve mezarlıklar arasında bir v/arlığım.
Savaşta ayakları kana bulanmış bir çocuk.
Ama kendine göre vahşi insan.
Sanki yalancı!..demiştim.
Annem de gülmüştü mahmur bir bakışla.
Bir at kişnerdi uykumuzda.
Binlerce yıldızdan çok uzun sürerdi bir mültecinin, yetimhanedeki masumun, huzurevindeki yaşlının yalnızlığı.
Bütün dünya yalnız kokuyorken, merhamet dileniyorum kimsesizler mezarlığında.
Sevgiye merhamet odalarını kilitlemiş insanlık.
Sahibi öldüğünden beri, mezarıbaşında hiç ayrılmayan bir kedi gördüm.
Yemek götürdüm, su taşıdım, gözyaşlarını fark ettim, elimle şeker verdim sevdim.
Yaşadığım elli yıllık zamanda, herşeyime dokundu o kedinin g/özyaşları.
Sonra her yeri sessizlik kapladı.
O da öldü.
Dünyaya dair tüm aynalarımı kapattım onu başucuna gömdüğümde.
Karşılıksız seven bir kalbin sevdiğine g/özyaşı dökmesinin sadakatini öğrendim (Y.ed)