Başka Şiiri - Şevki Mehmet Nurhak

Yeniden başlamak istersin bazen, Hayatında bir çok defa yaptığın gibi. Yeni bir sayfa daha açarsın. Sonra yine yırtar atarsın. Sözcükler boğazında düğümlenir, Nefes alamaz, boğulursun. Girdiğin hiçbir ortam rahatlatmaz seni, Sürekli gözleri gelir aklına, irkilirsin. Dağıtırsın kendini, Ne kendin olabilirsin, Ne de bir başkası olmayı başarabilirsin. Onu ararken, kendinden kaçarsın, fakat bulamazsın. Sonra duvarlar üzerine yürümeye başlar, Sığmazsın hiçbir yere. Değişir, bambaşka biri oluverirsin. Mevsimler geçer, yapraklar dökülür, Evlerin, insanların, kuşların sureti değişir. Bir tek sen değişemezsin, Yüreğine işler yalnızlık ve çaresizlik, konuşamazsın. Susarsın, boğulurcasına susarsın, Kendi iklimini tanıyamaz, çiçekler dökersin. Çünkü sen kendin değilsin artık, Başka birisin, Başka, Başka, Başka.