Arzular bir çanak yal,
Sevdalar hepten masal,
Koptu tuttuğumuz dal;
Cevr-i cefadan başka…
Şimdi güveniş başka,
Zulme direniş başka,
Kalmadı bir iş başka:
Zevk ü sefadan başka.
Rabbin emri gür ayan!
Kalmadı hiç duymayan.
Bizi bu hale koyan;
Üç mankafadan başka!
Sıkıntı pare pare,
Anlatamadın yâre.
Nen kaldı ey biçare:
Sabr-ı ezadan başka?
Artık değişti tefsir,
Fuhuş pak, fazilet kir!
De Ozan Hadi’m nedir:
İnsan heva’dan başka?
Kasım 1997
Ankara
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!