Başka Şiiri - Hüseyin Salman

Tarumar olmuş saçlarım,
Akmıyor ki hiç göz yaşlarım,
Barikatlıdır yollarım,
Neyledim ben, Neyledim?
Bir güzeli sevmekten başka…

Yaralıdır şu yüreğim,
Hançer taşır küreğim,
Bu kahırla nasıl güleyim.
Neyledim ben. Neyledim?
Sevdamı sevmekten başka…

Ellerim titrek, gözlerim yorgun,
Bu genç yaşta yüzüm solgun,
Ölümden yoktur benim korkum.
Neyledim ben, Neyledim?
Hep sevgime yanmaktan başka…

Acı çektim, hep ızdırap gördüm,
Zaten umutlarımı toprağa gömdüm,
Ne geçmişime, ne geleceğime sövdüm.
Neyledim, şükürden başka Neyledim?
Bu yüce aşka bedel ödemekten başka…

Alın yazımdır dedim, razı oldum,
Sevdamı aradım, sevdamla yoruldum,
Kah güldüm, kah sessizce soldum.
Neyledim kader, ben neyledim?
Bu tertemiz maziye ağlamaktan başka…

Gündüz yandım, gece yandım,
Güller içerisinde dikenli daldım,
Bu hayatı kendime zulüm sandım.
Neyledim felek, neyledim?
Giden gençliğime yanmaktan başka…

Sevgi ispat ister, bedel ister,
O can yüreğimdeydi onun için titrer,
Bu satırlarım birer ispat,birer hüner.
Neyledim kader, ben neyledim?
Her geçen gün ölümü beklemekten başka…

Kara talihim, şansız mıydı bahtım,
Sevdaya bedel ödedim, yoktur tahtım,
Ölünceye kadar tek aşkımsın, budur ahtım.
Neyledim ben, neyledim?
Bu yazgısız kadere sabretmekten başka...

Yazgı çekilir, hayat değişmez,
Çaresizliğim ecel olmuş vakti bilinmez,
Ölümden ötesi yok ki! hiç farketmez.
Neyledim Allah'ım ben neyledim?
Ağaran saçlarıma bir yenisini eklemekten başka...

Bir garip insandım kıymet bildiler,
Belki de bilmeden günahımıza girdiler,
Bu kalpte güya izlerini sildiler.
Neyledim felek, ben kime neyledim?
Yüzümdeki kırışıklıklara eyvah demekten başka