Başka Şiiri - Aşık Fani

Bu ne kepazelik, bu ne rezalet.
İnsanlığın bitmiş, güya’dan başka.
Ne namus, ne ahlâk, ne de fâzilet,
Neyin kalmış bozuk mayadan başka.

Müslüman çocuğu Fatma’dır adın;
Ahmet’in, Mehmet’in torunu kadın.
Bilmem iffetini kime adadın,
Başına düşmesin kayadan başka.

Saçların yansın da, külü savrulsun,
Ciğerin dökülsün, etin kavrulsun,
Bedenin, o boyun, bosun devrilsin,
Her şeyin mükemmel, hâyadan başka.

Varlığın şeytandan geri kalmamış,
Lânet olsun, rahman yerin kalmamış,
Yüzünde Allah’ın nuru kalmamış,
O suratındaki boyadan başka.

Baban eşek, abin çakal, ananda aslan.
Gez, toz, ye, iç, eğlen, bal ile beslen.
Kaçırma modayı, aman ha süslen,
Mutlu olmayasın, rüyadan başka.

Fani ne yitirdin, neyi ararsın?
Ârı olmayandan, ârı sorarsın.
Doğru söyleyince kime yararsın?
Anlamıyorlar ki; riyadan başka.