Bir an uykusuz,
Bir an öfkeli,
Bir an serseri...
Gözleri soluk, bitmeli.
Eserken yel bu sokaktan,
Bir sen vardın.
Son bir rüzgar esti gözlerimden,
Son bir sokak köpeği — dışlanan,
Son bir uykusuz gecede
Gözlerini kapatmaya çalışan.
Ben size mahcubum.
Ben size mahkûmun.
Gitme bu diyarlardan.
Gidersen de haber et —
Yapraklar ağlamasın arkandan.
Sadece yaprak mı ağlayan?
Okyanuslar,
Ormanlar,
Bu betonlar arasında kalanlar
Ağlayan.
Bir gece gökyüzünde
Yalnız duran o yıldız,
Yol gösterdi o kör gözlere.
Asabi...
Yorgun...
Anlaşılmıyor ki sessizlikten —
Nedir bu vurdumduymazlık?
Nedir bu içinizde var olan?
Neden sadece susmaya yelteniyorsunuz?
Ya da boş verin...
Zaten her konu hakkında konuşuyorsunuz.
Kayıt Tarihi : 21.6.2025 03:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!