Gülü pembeden inceden
Deryamı gûlden önceden sevmişim
Geçmişim gençten inceden
Seni dûnyada nasıl tek bilmişim
Gürpınar beni bülbüle çevirdin
Ne zaman rüzgarının kokusunu alsam
Elini çeksin söyle
Sözünü çeksin
Gönül vermiş zalım benden
Ömrûnû çeksin
Can ona ağlamışta
O gönül bağlamışta
Bilmem geçer miydi acısı
Gamzesinde derin bir yarası vardı
Sormadım tutmuş muydu sargısı
Vicdanının
Adını çıkaramadım
Derbederdi sanırım
ben sirin ferhatim ezelden asiginim ebede kadar.
ama birde gercekler var
aski kitaplar yazar insanlar birkac sahne oynar.
hem icimdesin hem cikmazimda
bir sair gibi usul usul isleyen dans eder gibi sevisen
kalbimin cerrahi senden guclu gercekler var.
Dahili çabamdı son veremedim
Fikrimi alabilip de gidemedim
Ayrıkın gücü inadı arsızlığından
Görmeyecek misin ikraretmeyecek misin?
Fiilim yalan değil ki kime yenilsin
Bana yaramaz Leylam sen olmadıkça
Ne söz biter söylemekle ne sevda
Yetmeyen bu sevdalar kimedir
Acı olur anzer olur diledir
Ne taht kaldı ne baht kaldı bu yolda
Bu uzadıkça varmayan yollar
Kimedir
Ben senin gözündeki yaş için
Dünyayı gözümden düşûrmedim mi
Bu öfke bu kavga niyedir
Sıcak yüreğinin gücü için
Dünyanın nimetine yüz çevirmedim mi
Bu sitem bu naz nicedir
Bülbül söyleten çiçeği olsun adın
Gülle karışma
Dôrt mevsim aç sen hiç solma
Gitme günah diyorsun ya
Günah belki de sensin
Ne suç işlesem affediyorsun
Bülbüllerin ortasındayım
Şakırım
Sevdadan geçmedim de
Azcık fakirim
Uzağa gitme canım
Özledinmiydi
Bende gönlûmûn sultanı bende işte
Dünyanın gizli saklı tüm sırrına er
Çalarlar beni senden sıkı sıkı sar
Burası meyve veren aşkîn taşlandığı yer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!