KİLİTLİ KAPI 1997
Doğmak vardı yeni güne usulca
Tutkulu nehir gibi denize akmalı…
Acılarla örselenen ömrü
Coşkulu sellere bırakıverip,
Uçurumunun kıyısından geçmeli…
İsyan ateşiyle sarsılırken benliğim,
Hiç kimse sormamalı seni.
Sonra beklemedik bir zamanda,
Öyle beklemedik bir yol ayrımında,
Ellerinden hüküm giyip,
Kilitli kapılar ardına girmeli…
Doğmak vardı ellerine sessizce.
Ormanın tozlu yollarından geçip,
Sevenlerin yükselen çığlığıyla büyümeli
Ak sayfalara aşkı yazarken,
Derin uykusunda bir şehrin,
Tüm pencerelerini sana açmalı…
Yağan yağmurların ıslak serinliğinde yaşama doğmalı.
Sonra güzel gülleri derleyip,
Güneşin ilk ışıklarıyla yollara düşmeli.
Ve hiç kimse sormamalı beni.
Sonra beklemedik bir günde,
Öyle beklemedik bir yerde,
Gözlerinden hüküm giyip,
Yüreğinin kilitli kapısından girmeli
Hatice Peköz
Hatice Elveren PeközKayıt Tarihi : 1.11.2008 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GÜZ RÜZGÂRI Gün doğarken çıktım yola… Çantama önce yüreğimi koydum, Üstüne sevgimizi. Kitaplarımı aldım yanıma, Yarım kalmış şiirleri… Ceplerime çocuk sevincini doldurdum, Birde Akdeniz güneşini… Gül şehri İstanbul’a giden yollardaydım. Sanki güzel bir düş görüyordum. Yüreğimin boşluğuna kanıp bir aşkın öyküsünü koydum. Ve en derinlerine sevgimizi… Sonu belirsiz yollarda, kayıtsızca giderken, Masallar şehri İstanbul’aydı yolum. Oysa yüküm çok ağırdı, Ateşler üstünde yürür gibiydim. Her sevişi gönül özünden olanın gözlerinde kayboluyordum. Öyle yoların belirsizliğinde giderken Sanki güzel bir düş görüyordum. İninden boşanmış duygularıma kapılıp, Bir aşkın şiirlerini koydum, En derinlerine sevgimizi… Yolların durduramadığı yolcularla, Umuda doğru yol alıyordum. Sonu hep sevgiye çıkan yollarda, Durup düşündüm biraz. Radyoda İstanbul çalıyordu şarkılar. Sonra yolculara kitaplarımı verdim. Sevenlerle kırmızı gülleri paylaştım. Büyüklere ise çocuk sevincini… Daha olsa her şeyimi verirdim, Şiiri, güneşi sevinci… Yüreğimin boşluğuna kanıp, Çantama güz rüzgârlarını doldurdum. En derinlerine sevgimizi… Hatice Peköz
TÜM YORUMLAR (1)