Bartın Şivesi Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BARTIN ŞİVESİ

Anay bi ürya göriy gelüvörüyü düze,
Gayalara gidesey döngel toplave bize,
Deya ya be gara gız gerek yoğ başga süze,

Valla toplayuveman, Deceklerim bu gada.
Gedib oturacaam bogön gaşi yagada

Omana gidemeyon akşam oliyu dirken,
Bubay bana gızayu yavlı ekmei yirken,
Devrüş ağan bi günde yuzmiliyonu yirken,

Valla toplayuveman, Deceklerim bu gada.
Gedib oturacaam bogön gaşi yagada.

İşü düşeveande aney uşağım diyo,
İşu bittiu anda veyansunu ediyo,
Em medam böyüg bubay bensuz gavuma yiyo,

Valla toplayuveman, Deceklerim bu gada.
Gedib oturacaam bogön gaşi yagada.

Dada davar güdüyon, hila huda bilmeyon,
Hebi işu yapayon emme göze gelmeyon,
Çaleşeyon edeyon medem takdi almeyon,

Valla toplayuveman, Deceklerim bu gada.
Gedib oturacaam bogön gaşi yagada.

Bi Müçtehit olaak söledim he bi şeyu,
Bilmeyon anay baa niye toplave deyu,
Ağan gara mustafa gadi gımet bilmeyu.

Valla toplayuveman, Deceklerim bu gada.
Gedib oturacaam bogön gaşi yagada.
İsmet MURAT
(Müçtehit)