Nasıl ki savaştan arda
Bebek çığlıkları ve kül kalır akılda birtek
O yalnız yüreğini koydu savaşa
Tanklar toplar füzeler yerine
Uzun menzilli hüzünler sardı minik kırmızıyı..
Belki kısıldı sesi bebeğin
Belki olmayası acılara yüz tuttu emeğin
Belki sevmek ve anlaşılmamak oldu
Yüreğin..
Ama kork demişler durmayandan
Tükenip ''öz'' de azalmayandan..
Yavaş ta olsa´,duyulmasa da
O tek silahın yüreğin
Yine o gösterecek yolu..
O ki anlamı ve sonucu savaşın
''O tecelli o damıtılmış kainat! ! ''
ki değil senin,benim!
Nasıl ki barıştan arda
Bugünün mavisi ve yeşili kalır akılda birtek..
Ağaç; gök ve güneşin bebeği olur..
Kırmızı bir meyve seçilir uzaktan
Savaşta silah,barışta ışık olur
İner bir gün meyve insan suretine
Kainat küçülür de
Kalır akıllarda yürek! !
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Evren Demirdelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/09/barislar-ve-savas.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)