GÖzyaşlarımı astım
kurutmak için...
Çocukken giydiğim
her şey artık küçük
Ağlamak yetmiyor hayallerime
kavuşmaya
Bir sokak çocuğuyum ben
Buruşturulup atılmış bir kağıt gibi
Rüzgarlarda uçuşan, sağa sola savrulan
Geceleri gezmeyi severim
Caddelerde kimse yokken
Vitrinleri seyrederim
Herşeyden evveldi...
Mutluluk...
Beni çağıran
kıvrımlı bir yolun
varlığına inandığım
zamanlardı.
Bir sen anlat bir de ben
İtiraf edelim birbirimize
Sihiri anlatmak ne zaman mümkün oldu ki?
Sihirbazlar; çocukça bir işi büyüklere satanlar...
Güçleri yetti mi anlatmaya?
Aşk da bir sihir
Yalancıktan diyorum
Evim kutu gibi
Kocam var ya
Komşumuzun oğlu
Benim oyun arkadaşım
Bir de kızım var oyunda
Seninle yürüyordu
Bende ki kalp
Sen sen diye atıyordu
bende ki kalp
peki nereye gitti bu kalp?
bir kuşun gagasına takılıp
Geçmişimi soyundum
adım silindi.
Artık
Yoluma devam etmek için
sadece
bir ıhlamur ağacının kokusu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!