Adam
şehrin gözlerinde
şehrin her yerinde
kendini aradı.
Mevsimlerden bahardı
Kendi mevsimini
Çocuk sesli sevdam...
geçip gitmiş
arada kocaman bir sızı
sızım sızım sızlayan
Çocuk sesli sevdam
yaşlı yüreğim
Hep ayni ümitle
Ceplerimi yokluyorum...
Kenarda unutulmus bir seker
Ya da erimis bir parça çikolata
Hayatimi tatlandirir mi diye?
Çocukluktan büyüklüge bir miras
İçim
bir duygular
okyanusuysa
kalbim bir ada
olmalı...
ve ben bir kıta olmalıyım
İnsanoğlunun eski
alışkanlığıyım....
Eskimiş artık
hiç hatırlanmayan
dünyasıyım...
Kibirini çaldığı
Senin yüzün
biraz da
hüzün...
senin yüzün
biraz da
içimdeki çöp adamların
Ah....
Bu sevmelerin
bir haritası yok mu? ....
her gün
milyonlarca yürek rotası
eskiyor....
Her akşam
yorgun
her akşam
yorgun...
Yollarda
hayalet gibi
Olmuyor...
Hiçbir şey
Yaşamak kadar
kolay değil...
ve yaşamak kadar
zor değil aslında...
Her şeyin bir ilki vardı
O da yeryüzündeki ilk yüzdü
İlk insandı
Kendini dinlerdi ilk insan
Hissettiği her şeyin
bir önemi vardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!