Bardaktaki Ruj Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Gecenin ürkek saatlerinde,
Bir kıvılcım düştü.
tam da yüreğimin orta yerine,
Yarı uykulu yarı uyanık,
Sanki devrildi bir bir içimdeki camdan duvarlar.

Ilık ılık doldu bedenime sıcak mısırların kokusu,
Gece ben ve sen.
Büyülüydü herşey ve yine büyülüydü gece.
Klavyeye dokunan parmakların sesine gülücük sesleri karışıyordu.
Ve gelip gamzelerime yerleşiyordu mutluluklar.
Bir kelebek kondu düşlerime, Yarınsızlıgına inat çok mutlu etti beni.

Varlıkla yokluk arasında yaşanırmış,
bazı aşklar biri varken diğeri hep yok olurmuş.
Tıpkı aşkın var olup, umudun yok olduğu gibi.
Oysa yaşamak varken en güzel günleri,
bir damla yaş ıslatırmış kirpik uçlarını
aşk ağlarmış yastık altında gizli gizli,

bardaktaki ruj,
dildeki dua
ve avuçlardaki çiçekler bükermiş boynunu girerken toprağa umutlar. Olurmu bilinmez ama yinede yeşerirmiş umut adına bir çiçek.
Tıpkı yüreğim de yetişen sen gibi.