Yalan yaldızlarla bezedim sözlerimi
Beni sen öldürdün
Ruhumu, gülüşlerimi
Sonra dönüp değiştin dedin
Çabalarımı görmedin
Yalnızlıkla imtihan ettin
Ağlasam duyamaz beni ama hisseder
Biliyorum
Kalbim kırılsa bir yerde mesela
Onun da canı yanar
Mutlu dünler bıraksam ardımda
Keşkelerden bağımsız
Söyleyemediklerim…
Boğazımda düğüm düğüm
Nefes almak zor geliyor
Hayattan bıkmak de istersen buna
Gönlüm kırık
Bu düpedüz haksızlık bana
Bize sunulan iki seçenekli dünyada
Üçüncü seçeneği kendimiz yaratırsak
Belki bir çıkış yolu buluruz mutluluğa…
Mutluluk görecelidir ya
Kime göre, neye göre…
Bir haziran sabahında belki de…
Üzgün müyüm?
Belki biraz belki de değil!
Ben bile kendimi bu denli çözememişken
Sana ne cevap versem bilemedim.
Gökyüzünü sıyırıp almışlar gibi…
Öyle bir boşluk
Masum görünen insanlara kanmayın demiş birileri.
Güzel bi uyarı.
Tecrübe zamanla kazanılır.
Her şeyi tecrübe edemez insan.
Başkalarından da faydalanmak lazım.
Ama böyle uzun süreli bi değişimi,
Geçmiş geçmezmiş öyle kolayca
Görene kadarmış saklı kalan her şey
Gördüğün an çözülürmüş düğümler
Elin ayağın dolaşır birbirine
Gözlerinin içine bakıp geçmişten bir parça ararsın
Sözcüklere gerek yok güzelse anıların
Alışmak istemiyorum vedalara
Alışmayacağım da
Seni sensiz yaşamak istemiyorum
Buram buram tütüyorsun gözlerimde
Nefesinin soluğuma karışmış halini özlüyorum
Hal böyleyken yokluğuna mı alıştırıyorsun beni?
Vedalar yorar insanı
Ben ipe asılmış beklerken seni
İnsan vazgeçebilir mi?
Bu kadar kolay indirir mi gardını?
Hayal dünyamın başkenti demiştim sana
Nasıl veda edeyim söylesene?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!