Gözlerim bulutlanmış,bu gece,
Belli ki akacak yaşlara gebe.
Beynim gür gür gürlüyor,
Çıkmış yine mazide turluyor.
Yürek yaralı,şimşek gibi çakar durur,
Öyle çoşmuş ki; içimdeki volkanı kudurtur.
Uğrunda harcandı yıllarım,
Kah güldüm,kah ağladım,
Ömrüm bitti ama ben seni hiç anlamadım.
Estin gürledin,savdun savurdun,
Kime,neye tutunayım şaşırdım,
Bırakmadın ki,seni doyasıya yaşayayım.
Hergün misafir olur ona birileri,
Kiminin hafifdir derdi,
Kimilere ateş düşmüştür,feryatları inletir heryeri.
İçeride herbir hikayenin bir kahramanı,
Dışarıda ümitle bekleyen sevenlerin duaları.
Herkesin gözü,doktorun iki dudağı arasındadır.
Oldum ağzına kadar dolu şişe,
Tek isteğim;
Dökülebileceğim bir kase.
Hayat görebildiğin,yaşayabildiğin,hissedebildiğin kadardır.
Su gibidir,elinde tutamazsın.
Dondurayım desen onu yaşayamazsın.
Ya kabına koyar,kabın kadar yaparsın,
Ya da içine dalar onun kadar olursun.
Hayat işık gibidir.
Hani diyesim var;
Bahcelerde lu lu
Koca kafalı insanoğlu.
Nasil bir seydir anlayamadım.
Az verirsin sızlanır,
Cok verirsin sapıtır.
Gel İstanbul sana bir kahve yapayım,
Sonra da güzel bir falına bakayım..
Ardından da tut elimi sıkıca,
Seni şu bulutllardan çekip çıkarayım...
Ben doğarken ektiğin tohumlar,
Gübn be gün tomurcuklanıyor.
Kah gül açıyor,kah diken bitiyor,
Ama bu yollar yanlız çekilmiyor.
Kaderim meyvasız dal olmaksa
Boşa filizlenmek niye?
Bu gece kafayı yedim,
Dolapta ne var ne yok mideye indirdim.
Son gaz Nevroza bastım,
Panikten geçip atak yaptım.
Depresifden geçtim,opsesife daldım.
En sonunda depresyona yuvarlandım.
Ey koca kara delik
Yedin bitirdin,ettin beni didik didik
Kara delik,kalmaksa ısrarın
Bil ki, beni çoktan bitirdi bu kararın.
Adını koysam koyamıyorum,
Banu Abdullahoğlu, güçlü bir şair. Yüreğinden dökülenleri güzel paylaşmış. Bu güzel şiirleri yazdığı için tebrikler ve başarılar. Yüreğine ve kalemine sağlık. Gündüz yayınevinin 500 kişilik dev yazar ve şair kadrosuna katılmasını arzu ederiz. Onunla daha da güç kazanırız. Birlikten kuvvet doğar. Şai ...